Dag 12 - Nashville

Ook vandaag is nog een natte en zeer koude dag aangekondigd, geen ideale start dus om rond te touren door Nashville in een open golfkar...
Maar we hebben al enige tijd geleden gereserveerd en betaald, dus doorbijten wordt de boodschap.

Om 9u parkeren we bij Joyride Nashville, waar we vriendelijk verwelkomt worden door onze chauffeur/gids Jason. 

Je kan ook tours boeken met een iets groter model...

Jason is afkomstig van Australië (Melbourne) maar woont al 20 jaar in de VS en is getrouwd met een Amerikaanse. Hij is een heel gedreven gids, weet ontzettend veel over Nashville geschiedenis, gebouwen en country. Hij is ook al in België op vakantie geweest toen hij door Europa reisde dus het ijs is snel gebroken.

Het is vandaag maar 4 graden in Nashville en het regent regelmatig, dus we hebben een extra pulleke vandaag aangetrokken.

Nashville is ook gekend voor zijn murals (muurschilderingen). Jason neemt ons mee langs verschillende ervan.

Het oude station, nu een 5-sterren hotel.

We rijden verder de stad rond.

Amazon (e-commerce) heeft beslist om een nieuw hoofdkwartier te bouwen in Nashville, wat zal zorgen voor 5000 jobs. Volgens Jason is Nashville de snelst groeiende stad van de VS, momenteel de stad van de 50 (bouw)kranen genoemd.

Hij vertelt vele anekdotes over speciale gebouwen, zoals deze hieronder, The Rainbow Room, één van de meest duistere bars uit het Nashville verleden, bezocht door vele beroemdheden zoals... Frank Sinatra, Elvis, Johnny Cash,...

De eigenaar Skull Shulman werd uiteindelijk in de bar onder verdachte omstandigheden vermoord, nadien bleef de bar 20 jaar gesloten maar is nu terug geopend onder de naam Skull's.

Volgende stop en hier gaan we naar binnen, kunnen we ons ook even warmen, is het 5* Hermitage hotel, open sinds 1910 en vast hotel van vele voormalige en huidige beroemdheden. Presidenten Kennedy, Nixon, Carter, Bush, Obama en Trump. Filmsterren en muziekgrootheden. Enkele weken geleden was Mick Jagger nog te gast.

Op zich niet zo bijzonder, meer bijzonder was dat Jason ons als eerste meenam naar de herentoiletten. Ging controleren of er iemand was zodat Pascale ook mee naar binnen kon... Wat gaan we nu krijgen dachten we ? Maar hij wilde ons toch iets uniek laten zien. Een schoenpoets dienst in het toilet. Waar ter wereld vind je dat ? Je neemt gewoon de telefoon en er komt iemand je schoenen poetsen. Crazy Amerika...

De rest van het hotel was natuurlijk ook de moeite... ;-)

Bicentennial state park en Tennessee State Capitol.

WO II monument, de bol draait continu rond in het water door magnetische kracht.

Volgende stop is de oude Marathon autofabriek. Het merk produceerde auto's van 1907 tot 1914. Ondanks dat ze degelijk en populair waren kon Marathon uiteindelijk niet overleven door de zware concurrentie van onder andere FORD.

Hierna rijden we met Jason richting Country music hall of fame in downtown Nashville, waar we van hem afscheid nemen. Top gast.

Lag het aan Jason, lag het aan de tour... misschien. In ieder geval kunnen we nu al veel beter onze draai vinden in Nashville dan in Atlanta.

We hebben nu even tijd om op te warmen en koffie te drinken. Om 11u30 volgt onze volgende activiteit. Vanuit de country music hall of fame vertrekken we met de bus naar RCA studio B. Hier is letterlijk muziekgeschiedenis geschreven. Alhoewel nog steeds in gebruik zijn hier reeds meer dan 35.000 nummers opgenomen, waaronder al meer dan 1000 nummer 1-hits. Dit was de favoriete opname studio van Elvis Presley, die hier meer dan 240 nummers opnam, maar de andere namen zijn al even indrukwekkend. Ik geef er enkele...

The Everly Brothers, Roy Orbinson, Dolly Parton, Connie Francis, Jim Reeves, Willy Nelson, enz....

Later werd nog een grotere studio A gebouwd, waar Elvis maar één nummer opnam. Hij vond studio A maar niks en keerde terug naar de kleinere studio B.

Ook weer niet zo maar een bezoekje, maar een gepassioneerde gids en een beleving met originele opname's die je kippenvel doet krijgen alsof je er zelf bij was.

De oude opname- en mixapparatuur.

Dan is het zo ver, we betreden het heiligdom. De eigenlijke studio waar het allemaal heeft plaats gevonden. We mogen eerst even rondkijken in de studio. In de hoek staat het pronkstuk, een Steinway & Sons vleugelpiano uit 1942, die nog niet uit de studio is geweest sinds de opening in 1956 en nog steeds zo zuiver klinkt. 

Op 6 meter van de inkomdeur, is de sweetspot. In de jaren '50 is die vastgelegd door de geluidsman, met een microfoon en luidspreker, heel de studio rond te gaan en zo de plaats met de beste akoestiek te bepalen.

Op dit kruisje (sweetspot) stonden alle grootheden te zingen.

Je moet weten, dat er toen nog niet met hoofdtelefoons gewerkt werd en dus iedereen tegelijk in de studio aanwezig was, muzikanten, zangers, achtergrondkoor en alles samen moest worden ingezongen en gespeeld. Roy Orbison zat hier soms met een orkest van 25 muzikanten.

Dit plankje wordt bewaard. Elvis kreeg het een keer op zijn heupen omdat iets van de opame-apparatuur niet werkte, zodat hij zijn voet tegen het kastje zette.... het kastje met ontbrekend plankje is er ook nog steeds.

Daarna worden we gevraagd om te gaan zitten op de stoelen aan de zijkant. Wat dan gebeurd bezorgd je echt kippenvel. De verlichting had ook in die tijd al verschillende kleuren. Elvis bvb bepaalde welke kleur hij bij welk nummer wou om in de juiste "mood" te komen. Nu ook wordt het licht aangepast en krijgen we vele originele opnames en gesprekken te horen. Als je dan naar de sweetspot kijkt, lijkt het of ze er echt nog staan te zingen. Zeker als je van jaren '60 muziek houdt (zoals wij) een speciale beleving.

Elvis op de sweetspot en aan de Steinway piano.

In onze groep zat ook Michael met zijn vrouw. Hij had zelf een muziekstuk geschreven op piano voor zijn kleinzoon. Hij dacht een nee heb ik, een ja kan ik krijgen. Hij vroeg of hij een stukje ervan mocht spelen op de 'wereldberoemde" Steinway piano. Tot zijn grote verbazing kreeg hij de toestemming. Een emotioneel moment voor de man, en het klonk nog prachtig ook.

Met een fantastische ervaring, brengt de bus ons terug naar de country music hall of fame.
Elke countryartiest vroeger en nu heeft hier wel zijn plaats.

Een speciale expositie is gewijd aan Boudleaux en Felice Bryant.
Het meest succesvolle songwriters koppel van country- en popnummers.

Kennen jullie zeker... Bye Bye Love en Wake up little Suzy.

Verder veel attributen, gouden platen, enz...

Eén van Elvis favoriete wagens, binnenin alles in het goud. Zetels, tv, telefoon, zelfs zijn gouden singels aan het plafond.

Nieuw talent ?

Als laatste komen we dan in de Hall of Fame. De hoogste onderscheiding die je in countrymuziek kan ontvangen. De leden van de Associatie of Country music selecteert elk jaar 3 kandidaten.

 

Meer foto's op onze fotopagina "dag 12".

Bij het verlaten van de Country music hall of fame, wandelen we langs de Walk of Fame net tegenover.

We wandelen nu verder richting Broadway. Veel neonlicht, veel restaurants, veel bootshops, maar nog veel meer bars met live country muziek.
Vanaf 10u 's morgens tot 3u 's nachts is het hier ambiance. Elke bar, maar dan ook elke heeft heel de dag livebands spelen, sommige wel op meerdere verdiepingen tegelijk. Geen wonder dat Nashville de nr. 1 stad is voor vrijgezellenparty's in de VS.

Maar eerst is het tijd om te eten. Nashville is ook de stad voor Amerika's, Tennessee BBQ. Dus gaan we vandaag voor lekkere "ribs".

Dan tijd voor music & beer op Broadway.

Sommige bands zijn verkleed vandaag, het is Halloween.

Wil je cowboy boots, dan is het hier de place to be. Wel met een stevig prijskaartje. We hebben er gezien tot $ 1130.

 

Eén ding is zeker, je kan hier heel zat worden en veel geld opdoen. Dus daarom gaan wij op tijd stoppen en na een mooie dag op tijd onder de wol.
Morgen is weer rijden dag, richting Memphis deze keer.

Fijne dag nog.