Dag 15 - Natchez

Na een slechte nacht, enkele idioten vonden het nodig heel de gang wakker te houden, gaat de 2de helft van onze vakantie terug zuidwaarts. Ook de temperaturen gaan opnieuw wat de hoogte in. Onze rit van meer dan 500km vandaag is verdeeld in 3 etappe's en loopt langs de Mississippi Delta. 

De Mississippi Delta strekt zich uit vanaf Memphis naar het zuiden en volgt de Mississippi River aan de oostkant.

Om 9u vertrekken we voor het eerste deel naar Indianola, daar bezoeken we voor de laatste keer deze reis, een muziekmuseum. Gisteren waren we te gast bij de King of Rock & Roll, Elvis. Vandaag bezoeken we BB King, the King of Blues. Indianola is de plaats waar hij gewoond en gewerkt heeft alvorens hij zich een bluescarrière wist te veroveren. 

Al na een half uurtje, verlaten we de staat Tennessee en rijden we Mississippi binnen. We verlaten ook de snelweg en rijden honderden kilometers door katoenvelden. We dachten dat we er de vorige dagen veel gezien hadden maar dit was niets in vergelijking met vandaag. De baan liep letterlijk voor meer dan honderd kilometer kaarsrecht. Ik had ondertussen wat kunnen bijslapen, ik hoefde niet eens te sturen.

Katoenbalen liggen klaar om opgehaald te worden.

Eén rechte streep op de gps voor meer dan honderd kilometer...

Velden, velden en velden, oneindig ver...

Het BB King museum in Indianola, gaat over het leven en carrière van de King of Blues. BB King overleed in 2015 en werd begraven naast het museum.
Het was echter het eerste museum deze reis, waar we binnenin geen enkele foto mochten nemen. Ondanks dat was het wel zeer interessant en goed opgezet. Je krijgt een kijk over het ontstaan van de blues op de katoenvelden, toen de slaven liedjes begonnen te zingen over hun dagelijkse leven.

En hoe BB King van katoenarbeider tot Blues legende heel de wereld rondtoerde. Hieronder enkele foto's van buiten en enkele foto's van internet binnenin.

Na het BB King museum vervolgen we onze weg langs de Mississippi zuidwaarts en komen iets voor 16u aan in Vicksburg National Military Park.
Voor de 2de keer deze reis bezoeken we een slagveld van de Amerikaanse burgeroorlog tussen het noorden en het zuiden. Alleen is dit van vandaag vele malen groter dan het eerder bezochte Stones River National battlefield.

De slag om Vicksburg duurde 47 dagen en werd uiteindelijk gewonnen door de Unie (noorden) die zo controle kregen over de Mississippi River.
Het slagveld heeft een grote van 750ha en de tour om het te bezichtigen is zo'n 25 km lang door linies van de unie en de confederatie. U begrijpt dat we dit met de wagen hebben gedaan.

Batterij Capt. De Golver (unie)

Via een glooiend parcours dat stijl op en af gaat, komen we aan bij de overblijfselen van de USS Cairo, één van de eerste gebouwde Amerikaanse gepantserde oorlogschepen, die dienst deed op de rivieren de Mississippi en de Yazoo rivier. Het is op de Yazoo rivier dat hij tot zinken werd gebracht door een mijn. Pas in 1964 werd het schip terug gelokaliseerd en vanonder de modder gehaald. De overblijfselen zijn zo goed als mogelijk gereconstrueerd en te bezichtigen in Vicksburg National park.

Van daaruit gaat het verder via de zuidelijke linies. Vandaag werd hier de klok een uur terug gedraaid, en zo zijn we nu 7 uur verschil met ons thuisland. Gelukkig hadden we het gisteren vernomen anders hadden we deze morgen alweer een uur te vroeg vertrokken zoals vorige week.

Dat maakt natuurlijk dat het vroeger donker wordt en zodoende komen tegen het einde van ons bezoek in dit park de hertjes al te voorschijn.
Het park sluit namelijk om 17u en dan hebben ze het rijk voor hun alleen.

Deze lieve beestjes zullen ons later op de avond nog een live videospelletje 'hertjes ontwijken" bezorgen. Na het bezoek aan Vicksburg military National Park hebben we in het donker nog een rit van 130km voor de boeg door berg en dal tot aan onze overnachtingsplaats van vanavond in Natchez gelegen aan de Mississippi.

De laatste 15km rijden we werkelijk in een zwart gat en moeten we de dimlichten aan om iets te kunnen zien. Dat trekt natuurlijk hertjes aan en tot 2x toe kunnen we ternauwernood een aanrijding vermijden met een overlopend exemplaar. Toch geraken we zonder ongelukken aan het Magnolia Bluffs Casino hotel, waar we iets eten en allicht op tijd onder de wol kruipen. Het waren vele kilometers op moeilijke wegen vandaag, dus best vermoeiend en morgenvroeg wordt het heel vroeg dag, want er moet al om 7u vertrokken worden... naar meer. Spijtig maar van Natchez zelf zullen we dus deze keer niet veel zien. Nochtans moeten er ook mooie huizen te zien zijn in de stijl van Savannah eerder deze reis. Misschien een volgende keer.

Welterusten.