Dag 17 - New Orleans

Op deze stralende morgen in New Orleans, krijgen we vandaag een tweede kans op een airboattocht door de moerassen van Louisiana. 

Wat het ontbijten betreft wordt het wel stilaan tijd dat we aan de cruise beginnen, want Amerika en ontbijt.... het blijft een pover gegeven.
We vertrekken op tijd, want we weten niet wat de ochtendspits hier gaat brengen. In de vorige grote steden was dit best pittig, maar hier valt dat blijkbaar goed mee, of we kozen de juiste richting... uit de stad ipv in de stad.

We moeten opnieuw de Mississippi over via één van de vele imposante bruggen.

De airboatbasis is gelegen op het Jean Lafitte eiland. Genoemd naar een Franse piraat die van op deze plaats opereerde begin jaren 1800.
En ja... we waren op het juiste adres deze keer ;-)

We waren ruim op tijd vandaag, dus konden we nog wat rondkijken vanop het boatdeck en bij Airboat adventures. Ze hadden zelf een albino alligator zitten, dat hadden we nog niet gezien.

We krijgen Captain Jee en boot nr. 4 toegewezen. Gedurende 2uur neemt hij ons mee, eerst over Lake Salvador en daarna de moerassen in. We zien verschillende vogels, wasberen en het allerbelangrijkste natuurlijk alligators. Buiten dat verstrekt hij ons bij verschillende stops de meest uiteenlopende informatie over natuur en wild life.

Maar eerst moeten we de Intercoastal waterway oversteken. Een door mensenhanden gegraven kanaal van 4800km doorheen de Verenigde Staten.
Wie zich onze blog van 2017 nog herinnerd, weet dat we toen met onze gehuurde boot ook over die Intercoastel waterway moesten varen om Cabbage Key te bereiken.

Veel vrachtvervoer over de I.W.

We houden eerst even halt aan de begraafplaats van de familie Fleming, Volgens Jee al talloze keren gebruikt in films en tv series.

Een hoofdtelefoon is onontbeerlijk bij het varen met een airboat. Airboats hebben een vlakke bodem waardoor ze over de moerassen kunnen glijden. Er zit geen schroef of roer onderwater. Een grote propeller en schoepen bevinden zich achter de bestuurder, die hogerop zit om een goed overzicht te kunnen hebben over het water.  We halen snelheden tot 90km/uur.

Regelmatig stopt Jee voor deskundige uitleg en natuurlijk een grapje tussendoor in zijn gezapig Southern accent. De meeste spreken hier trouwens ook een aardig mondje Frans. Overblijfsel van de kolonisatie natuurlijk. Ook sommige naamborden zijn in twee talen.

Dan is het tijd voor onze eerste alligator. Gek want Jee spreekt Frans tegen de alligators en ze komen nog ook... Of is het omdat ze weten dat hij iets lekkers bij heeft ?:-) 
We hebben geluk vandaag zegt Jee, omdat het terug warmer is en de zon schijnt, want vorige week toen het een pak kouder was kreeg hij ze moeilijk te zien. Als het koud wordt graven ze zich in, in de modder, ze kunnen makkelijk tot 2 weken onder water blijven. Wist je trouwens dat ze 4 longen hebben..

Ze kunnen tot 6 meter lang worden en over 100 jaar oud. Hij wist ons ook te vertellen dat er nog meer alligators zijn dan in Florida namelijk ongeveer 3.000.000 in Louisiana.

Rustig zet hij zijn weg verder in de swamps.

En wij ook...

Maar algauw spotten we nog meer alligators liggend op de oevers in het zonnetje.

 

Wat verder spotten we een familie wasberen.

Toch iets anders dan in de zoo...

Op de terugweg spotten we nog twee Bald Eagles (Amerikaanse zeearend), het Amerikaans symbool bij uitstek. De Bald Eagle werd in 1782 gekozen als Amerikaans symbool vanwege zijn groot, sterk en majestueus uitzicht. Hun vleugels kunnen een spanwijdte hebben tot 2,40 meter.

Jee draait daarna de gas nog eens flink open en zo komen we terug aan in de basis na een plezante en leerrijke tour.

Bekijk zeker ons airboat filmpje op onze "VIDEO" pagina bovenaan.

Iets na de middag komen we terug aan in ons hotel en nemen we nog even een pauze, alvorens terug de stad in te gaan.

Zicht vanuit onze kamer op de 12de verdieping.

Oorspronkelijk plan was om vandaag nog een bezoek te brengen aan de werkplaatsen en  het museum van Mardi Gras. Zeg maar het carnaval van New Orleans. Maar omdat het buiten het centrum ligt en we nog een shuttle zouden moeten nemen, hebben we dit geskipt, anders zouden we misschien te laat terug zijn om aan boord te gaan van onze avondactiviteit en dat is een diner Jazz cruise met de stoomboot Natchez.

Tot aan de vertrektijd wandelen we nog door New Orleans en brengen we een bezoek aan Café du Monde, dat geopend werd in 1862 en bekend staat om zijn café au lait en beignets. We moeten toegeven ze waren overheerlijk.

Koffiehuis Café du Monde heeft 400 zitplaatsen en is dag en nacht geopend. We zagen nog iets opmerkelijks... De obers halen wat je besteld in de keuken en moeten dan eerst zelf je bestelling betalen aan de kassier... Dan brengen ze het aan je tafel, rekenen af en de tip is voor hen...

We zien ondertussen stoomboot Natchez terug binnen varen, van zijn namiddag afvaart.

Ondertussen staan we voor een overweg, wachttijd ongeveer 15 minuten. Een goederentrein met, we hebben ze niet geteld, maar zeker meer dan 100 tankwagons. Het volledige treinstel was zeker enkele kilometers lang.

Je kan hier ook de Amerikaanse versie nemen van de riksja.

Om 18u mogen we dan aan boord, we kunnen gelijk genieten van een heerlijk buffet.

We worden verwelkomt, door een pianist die op een orgel jazz speelt dat klanken produceert via stoom van de boot.

 

Om 19u stipt blaast de stoomfluit en varen we af voor een tocht op de Mississippi, één van de langste rivieren ter wereld met zijn 3778 km.

Aan boord spelen The Dukes of Dixieland, een gerenommeerde jazzband, die hun ontstaan al terug ziet gaan tot in 1948. Zij hebben opnames gemaakt met onder andere Louis Armstrong en andere grootheden uit de jazz muziek.

 

Wie een stukje live wil horen kan terecht op onze "VIDEO" pagina bovenaan.

Na het diner kunnen we ook de machinekamer bekijken van deze stoomboot.

Onderweg passeren we de kleinere stoomboot Creole Queen en ook regelmatig vrachtvervoer op de Mississippi.

Als we terug richting New Orleans varen hebben we een prachtig zicht over de verlichte skyline.

Terug aan wal wandelen we langs de mooi verlichte gebouwen terug naar ons hotel in downtown.

New Orleans een mooi, gezellige stad vooral het French quarter.
Wat ons wel opviel, waren de ontzettend vele daklozen, alcoholisten en verslaafde junkies in deze stad.
Je hebt ze overal in Amerikaanse steden, maar hier liepen ze echt met tientallen in alle straten en dat is dan vooral jammer voor die mensen zelf.
Het lijkt ons een fundamenteel probleem, blijkbaar is het nog een gevolg van de orkaan Kathrina uit 2005 toen veel mensen hun huizen zijn verloren.

Toch zou het aantal al gezakt zijn van 11.000 in 2007 naar 1200 op dit moment...

Zo hier sluiten we onze 2-daagse New Orleans af en trekken we morgenochtend verder. In de loop van de dag bevinden we ons alweer in een nieuwe staat namelijk Alabama, om tegen de avond terug in Florida te verblijven. Nog goed nieuws... morgenvroeg kunnen de bermuda's terug aan en de lange broeken terug in de koffer.

Morgen wordt het trouwens een ganse dag oorlogstijd... nee geen burgeroorlog meer maar WO II. Minder goed nieuws, we beginnen ook morgen al aan de laatste bladzijde van ons roadbook.... :-(

Tot morgen.